سبک های یادگیری دانشجویان اتاق عمل و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

مقدمه: تفاوت­های افراد در یادگیری تا حدی به هوش و توانایی افراد بستگی دارد و عوامل متعددی مانند انگیزه، محیط مناسب، کیفیت آموزشگاه و مربی در آن تأثیر گذارند. علاوه بر این موارد، عامل مؤثر دیگر بر یادگیری فراگیران، سبک یادگیری آنان است که فراگیران، آن را همچون دیگر توانایی­ها از طریق تجربه به دست می­آورند. در همین راستا مطالعه­ای با هدف تعیین سبک­های یادگیری دانشجویان اتاق عمل و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در دروس مختلف انجام گردید. روش­ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، کلیه دانشجویان اتاق عمل و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد (200 نفر)  به روش سرشماری انتخاب شدند. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه سبک یادگیری کلب استفاده شد. در پایان داده ها از طریق نرم افزار آماریSPSS و آزمون­های آماری توصیفی (درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آزمون های تحلیلی (کای دو) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یافته­ها :از 200 دانشجوی شرکت­کننده در این مطالعه 77 درصد مؤنث و 23 درصد مذکر بودند. سبک یادگیری ترجیحی در میان کلیه­ی دانشجویان به ترتیب 5/56 درصد انطباق یابنده، 5/37 درصد واگرا، 5/5 درصد همگرا و 5/0 درصد جذب­کننده گزارش شد. همچنین آزمون کای دو نشان داد بین جنسیت، علاقه به رشته­ی تحصیلی و سن با سبک یادگیری تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه­گیری: با توجه به اینکه سبک­های یادگیری غالب دانشجویان سبک انطباق یابنده بوده است، لازم است مدرسان دانشگاه توجه بیشتری به این سبک یادگیری دانشجویان داشته باشند، تا با استفاده از استراتژی­های مختلف آموزشی باعث تقویت و افزایش توانمندی­های لازم برای این گروه از فراگیران در محیط­های آموزشی و کاری شوند.